مردم  سرزمین پهناور ایران پر است از جاذبه‌های بکر و دیدنی، جاذبه‌هایی که ایرانی‌ها هم گاه برای دیدنشان به کشورهای مختلفی سفر می‌کنند و از وجودشان در داخل کشور خود اطلاعی نداشته‌اند. یکی از این جاذبه‌ها، دریاچه‌ها هستند؛ مکان‌هایی که در این سال‌های اخیر و به جهت رشد شبکه‌های اجتماعی بیشتر شناسانده شده و طبعاً گردشگرهای بیشتری را هم جذب کرده‌اند.

10 دریای جمع و جور

  کار خیلی سختی نیست، فقط یک جست‌وجوی ساده می‌خواهد با ترکیبی از کلمات «دریاچه» و «ایران» تا شما را به تصاویر دریاچه‌های متعددی در شرق و غرب و شمال و جنوب ایران برساند. دریاچه‌هایی که در این متن معرفی شده‌اند، تنها مشتی نمونه خروار است در طبیعت بی‌مانند نقاط مختلف ایران. شما هم که بگردید دریاچه‌های بیشتری پیدا خواهید کرد.

 1- گیلان 
سقالکسار، دریاچه‌ای در نزدیکی دریا

گیلان، استانی با دریاچه‌های فراوان است. یکی از زیباترین دریاچه‌های این استان، دریاچه سقالکسار است. فاصله روستای سقالکسار با شهر رشت در حدود ۱۵ کیلومتر است. عبارت «سقالکسار» به معنای محل آب خوردن پرندگان است و گفته می‌شود که در گذشته پرندگان مهاجر زیادی به این محل می‌آمدند و این نام بازمانده دوران مهاجرت این پرندگان به دریاچه است. 
مساحت سقالکسار ۱۵ هکتار است و ارتفاعی در حدود 64متر نسبت به سطح دریا دارد. 
اطراف این دریاچه زیبا را هم جنگل‌های فراوان فرا گرفته است و درختان جنگل اطراف این دریاچه در فصول مختلف زیبایی دریاچه را چندین برابر می‌کند. همچنین انعکاس تصویر درختان نارنجی و زرد در فصل پاییز و همچنین سبز شدن اطراف دریاچه در فصل تابستان موجب شده است که بهترین فصل رفتن به دریاچه سقالکسار فصل پاییز و تابستان باشد. در سال‌های اخیر با ورود گردشگران به این دریاچه امکانات قابل توجهی در این محل فراهم شده است. از جمله این امکانات می‌توان به خانه‌های اجاره‌ای روستای سقالکسار اشاره کرد که امکان شب‌مانی مسافران و گردشگران را در نزدیکی این دریاچه فراهم می‌کند.

 2- مازندران
چورت، خواهرخوانده خزر

بخش چهاردانگه کیاسر دارای دریاچه‌هایی بسیار زیباست. یکی از زیباترین آن‌ها هم دریاچه چورِت است؛ دریاچه‌ای که آن را به خواهرخوانده خزر می‌خوانند. چورت در سال ۱۳۱۸ در پی زمین‌لرزه شدیدی که در این ناحیه رخ داده به وجود آمده است و از این نظر یکی از دریاچه‌های منحصر به فرد ایران به حساب می‌آید. 
دریاچه چورت یک دریاچه خاص است و مانند بسیاری دیگر از دریاچه‌ها محدود به برخی از فصول نیست. چنانکه این دریاچه در زمستان زیبایی‌های خاص خود را دارد و در فصل پاییز هم جلوه رنگارنگی از خود به نمایش می‌گذارد. البته یادتان نرود که فصل بهار معمولاً بهترین فصل رفتن به این دریاچه است. علاوه بر این به دلیل رطوبت زیاد بهتر است در تابستان به این دریاچه سفر نکنید. 
چورت در فاصله ۳۵۰ کیلومتری تهران قرار گرفته و از دو شهر سمنان و ساری قابل دسترس است.
 
 3- قزوین
اوان، دریاچه‌ای با چشمه‌های پرآب

اُوان، نام دریاچه‌ای در نیمه‌ شمالی الموت و در دل دامنه کوه خشچال، واقع در ۷۵ کیلومتری شهر قزوین است. دریاچه اوان میان چهار روستای ورین،زوادشت، اوان و زرآباد قرار گرفته است. اهالی منطقه بر این باورند که اوان حدود 500 سال پیش و در اثر لغزش به وجود آمده است. همچنین به اعتقاد آنان دریاچه فعلی باقی مانده دریاچه بزرگ‌تری بوده است.
دریاچه اوان بیش از ۷۰ هزار متر مربع مساحت دارد و در ارتفاع ۸۱۵ متری از سطح دریا قرار گرفته است. نکته جالب درباره این دریاچه هم این است که آب هیچ رودخانه‌ای به این دریاچه نمی‌ریزد و تغذیه آن در اثر بارش باران و چشمه‌هایی است که در کف دریاچه قرار گرفته‌اند.
بهترین زمان رفتن به دریاچه اوان، بهار و تابستان است. حتی در روزهای گرم تابستان هم به علت آنکه اوان در دامنه کوه قرار گرفته، می‌توانید در محدوده آن آب و هوای معتدلی را تجربه کنید.
در اطراف این دریاچه محل‌های مناسبی برای برپا کردن چادر و پارک کردن خودرو در نظر گرفته شده است. علاوه بر این، این امکان وجود دارد که در داخل این دریاچه به ماهیگیری و آب‌تنی بپردازید.
 
 4- تهران
شورمست، دریاچه‌ای برای پایتخت نشین‌ها

یکی از جاذبه‌های گردشگری‌ که فاصله نسبتاً کمی تا تهران دارد، دریاچه شورمست است. این دریاچه در ۱۴۷ کیلومتری تهران و در منطقه سوادکوه قرار دارد. وسعت این دریاچه در حدود ۱۵ هکتار و عمق آن در حدود پنج متر است. درختان زیبایی که اطراف این دریاچه قرار گرفته‌اند، آن را به یکی از زیباترین مناطق گردشگری ایران بدل کرده‌اند.
دریاچه شورمست در تمامی فصل‌ها زیبایی‌های خاص خود را دارد. البته هر چند فصل‌های بهارو تابستان بهترین فصول برای رفتن به این دریاچه است، اما در فصل پاییز هم رنگارنگ بودن اطراف دریاچه زیبایی غیر قابل توصیفی به آن می‌دهد.
برای رفتن به این دریاچه باید از تهران به سمت فیروزکوه حرکت کرده و پس از گذشتن از این شهر و عبور از کنار پل ورسک، به منطقه شورمست برسید.
 
 5-مازندران
الندان، دریاچه‌ای از آب باران

یکی از زیباترین و خاص‌ترین دریاچه‌های ایران، دریاچه الندان است. این دریاچه در منطقه چهاردانگه در نزدیکی شهر ساری قرار گرفته و در سال 1394 به عنوان یکی از قدیمی‌ترین عوارض طبیعی ایران به ثبت رسیده است. 
آب این دریاچه از هیچ گونه رودخانه و یا چشمه‌ای تأمین نمی‌شود و تنها در اثر بارش باران گرد آمده است. شرایط زمین‌های اطراف این دریاچه به گونه‌ای است که در فصولی که بارش باران وجود دارد، تمامی آب‌ها به سمت دریاچه سرازیر شده و الندان را پر از آب می‌کند.
اطراف الندان در اوایل فصل بهار محل رویش گل بنفشه، پیازچه وحشی و انواع سبزی‌های معطر و دارویی است و وجود درخت‌های راش، ممرز، بلوط، ملچ و نمدار پیرامون آن، زیبایی دوچندانی به این دریاچه افزوده‌اند. همچنین در فصول سرد علاوه بر وجود سطوح یخ‌زده که زیبایی دریاچه را چندبرابر می‌کند، اردک‌های وحشی نیز به این منطقه کوچ می‌کنند که دیدن آن‌ها تماشایی است. 
در طرف دیگر این دریاچه، رودخانه‌ای با آبی گوارا و تمیز وجود دارد و به علت اینکه از سرچشمه این رودخانه تا محل رسیدن آن به اطراف دریاچه هیچ گونه خانه و یا روستایی نیست، آب آن بسیار تمیز است.
نزدیک‌ترین راه برای رسیدن به این دریاچه از طریق روستای ازنی است. به همین منظور با طی مسیری 60کیلومتری از شهر ساری خود را به ازنی رسانده و پس از طی یک و نیم کیلومتر راه خاکی به الندان برسید.
 
 6- لرستان
گهر، دریاچه‌ای در ارتفاع 2000 متری

دریاچه گهر یکی از صدها جاذبه گردشگری شهر دورود است. این دریاچه در استان لرستان و در دل اشترانکوه قرار گرفته و ارتفاعی در حدود 2350 متر از سطح دریا دارد؛ ارتفاعی که البته موجب سختی دسترسی به گهر شده و موجب شده طبیعت این دریاچه از بسیاری از نقاط گردشگری ایران بکرتر باقی بماند. علاوه بر این زیبایی دریاچه گهر، این دریاچه را به یکی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری ایران تبدیل کرده است، تا جایی که بر اساس گزارش‌های رسمی سالانه حدود ۷۰ هزار نفر از این دریاچه دیدن می‌کنند. 
این دریاچه هم مانند بسیاری از دریاچه‌های ایران بر اثر زلزله به وجود آمده است. همچنین منبع اصلی تأمین کننده آب آن رودخانه‌ای است که در نزدیکی این دریاچه وجود دارد.
درختان بلوط، بادام، پسته وحشی، گلابی وحشی، بید، چنار، نارون، بلوط مازو، گردو، انجیر، زبان گنجشک، سیب، زالزالک، ارژن، کنار کهور، انار، گز، و موی وحشی از پوشش‌های گیاهی اطراف دریاچه گهر است. همچنین این دریاچه دارای گونه‌های جانوری بسیار زیادی همچون خرس، پلنگ، کفتار، روباه، گرگ، شغال، پرنده‌هایی همچون عقاب و شاهین و ماهی‌هایی همچون قزل‌آلای رنگین کمان و قزل‌آلای خال قرمز است.
کوتاهترین، زیباترین و بهترین مسیر رفتن به دریاچه گهر، مسیر شهرستان الیگودرز است. این مسیر در سال‌های اخیر به عنوان مسیر اصلی گردشگرانی که به دریاچه گهر می‌روند، انتخاب شده و امکاناتی برای عبور با ماشین و پیاده به دریاچه فراهم شده است.
 
 7- شیراز
 ارژن، دریاچه‌ای در جنوب

دریاچه ارژن از دریاچه‌های جنوب ایران است. این دریاچه در مجاورت جاده اصلی شیراز-کازرون قرارگرفته و بخشی از منطقه حفاظت‌شده ارژن و پریشان است. وسعت تقریبی ارژن 2000 هکتار بوده و علاوه بر اینکه یکی از زیستگاه‌های پرندگان مهاجر به شمار می‌رود، از جمله دریاچه‌های آب شیرین کشور به حساب می‌آید. 
دریاچه ارژن یکی از زیستگاه‌های مهم پرندگان مهاجر است که در حدود نیمی از سال، میزبان هزاران پرنده مهاجر است. این منطقه، تابستان‌های خنک و زمستان‌های سرد دارد و معمولاً در فصل زمستان با بارش برف همراه است.
منطقه حفاظت شده ارژن دارای پوشش گیاهی نی، جگن، بوریا، کوشیا، ‌درختان بلوط، ‌بادام،‌ زالزالک، داغداغان و جاندارانی همچون گربه وحشی، گرگ، اردک سرسبز،‌ حواصیل،‌ ‌طاووسک، ‌پلیکان خاکستری،‌ اردک مرمری، اردک سرسفید، فلامینگو، درنا، و... است.
 
 8- ایلام
سیاه‌گاو، دریاچه‌ای دوقلو

دریاچه دوقلوی سیاه گاو یکی از دریاچه‌های منحصر به فرد ایران است. این دریاچه در ارتفاعات سراب‌باغ شهرستان آبدانان استان ایلام قرار دارد و می‌توان گفت مهم‌ترین جاذبه‌ این منطقه محسوب می‌شود. 
دریاچه‌ دوقلوی سیاه گاو، آکواریومی طبیعی است که در منطقه‌ای کوهستانی و نسبتاً مرتفع قرار دارد. این پدیده‌ طبیعی بسیار نادر، شامل دو دریاچه است که توسط کانالی ۷۰ متری به همدیگر مرتبط شده‌اند. حداکثر قطر این دریاچه‌ها ۸۰ متر است ولی هر دو دریاچه‌ عمق‌های متفاوتی دارند. عمق دریاچه اول حداکثر ۳۰ متر و عمق دریاچه دوم نهایتاً به ۲۰ متر می‌رسد. 
نکته‌ جذاب در مورد این دریاچه‌ها این است که آب آن‌ها بسیار زلال و شفاف است، به گونه‌ای که می‌توان تا عمق ۳۰ متری آن‌ها را مشاهده کرد. از عمر این دریاچه‌ها هزاران سال می‌گذرد و البته متأسفانه بر اثر فرسایش زمین روز به روز در حال کوچک‌تر شدن هستند.
از آنجایی که این دریاچه‌ها از نوع رودخانه‌ای هستند و آب آن‌ها به طور دائمی در حال حرکت و تازه شدن است، می‌توان آن‌ها را در میان دریاچه‌های آب شیرین دسته‌بندی کرد. آب چشمه‌های زیرزمینی پس از پرکردن دریاچه اول از آبراه واسط بین دو دریاچه عبور کرده و دریاچه دوم را پر می‌کند. این آب بعد از پر شدن دریاچه پایین دست به رودخانه سیاه گاو می‌ریزد و زمین‌های اطراف را سیراب می‌کند؛ بنابراین حیات در این ناحیه تا حد زیادی به این دریاچه‌ها وابسته است. 
در اطراف این دریاچه‌ها گیاهانی چون نی، بید، انجیر، گون، خارشتر، تمشک و... رشد کرده‌اند. همچنین، اقلیم این دریاچه‌ها زیستگاه مناسبی برای حیواناتی همچون گرگ، روباه، شغال، گراز، کفتار، خرگوش و پرندگانی مانند حواصیل خاکستری، عقاب دشتی، عقاب طلایی و... فراهم کرده است. برای رفتن به این دریاچه باید ابتدا به ایلام سفر کنید. از این شهر تا دریاچه با وسیله نقلیه حدود سه ساعت و نیم راه است.
 
 9- کرمان
ترشاب، دریاچه‌ای در دل کویر

دریاچه «ترشاب» را می‌توان یکی از زیباترین جاذبه‌های توریستی استان کرمان دانست؛ جاذبه‌ای که برای بسیاری ناشناخته است. عمق این دریاچه به طور متوسط کمتر از ۵۰سانتیمتر است، به همین دلیل مسافرانی که به همراه کودکان خود به این منطقه سفر می‌کنند، می‌توانند دقایق خوشی را به دور از دغدغه و نگرانی بگذرانند. البته آب دریاچه شور بوده و نمی‌توان از آن استفاده کرد. 
یکی از جاذبه‌های منطقه ترشاب، نی‌های فراوان سطح دریاچه است. تعداد این نی‌ها به اندازه‌ای بالا است که بیش از ۸۰درصد سطح اطراف دریاچه را پوشانده‌اند. البته زیبایی‌های ترشاب تنها به موارد یاد شده ختم نمی‌شود. حیات وحش ساکن در این دریاچه زیبایی وصف نشدنی را به همراه دارد؛ پرندگانی چون اردک سرسبز، اگرت سفید و حواصیل خاکستری در زمستان‌ها در این منطقه ساکن هستند. برای همین اگر به دنبال سفری خاطره‌انگیز هستید بهتر است زمستان راهی ترشاب شوید. البته چون در اطراف این دریاچه گرگ و روباه هم وجود دارد، سفر انفرادی آن هم در فصل سرما توصیه نمی‌شود.
برای سفر به ترشاب باید ابتدا راهی بردسیر شوید. این شهر ۱۳ کیلومتر با دریاچه فاصله دارد. 
 
 10- آذربایجان غربی
تخت سلیمان، دریاچه‌ای مرموز

دریاچه تخت سلیمان به عنوان یکی از اسرار آمیزترین دریاچه‌های جهان در شهر تکاب استان آذربایجان غربی قرار دارد. این دریاچه در میان مجموعه تخت سلیمان در 42 کیلومتری شهر تکاب و در یک منطقه کوهستانی واقع است. آنچه بیش از همه در این منطقه باستانی برای گردشگران جذاب و شگفت‌انگیز است، وجود همین دریاچه است؛ دریاچه‌ای که آن را مرموز و مملو از گنجینه‌های ایران باستان می‌دانند. 
این دریاچه هرچند بسیار زیبا و آرام است، اما با بی‌رحمی تمام، هر جنبنده‌ای را به خود می‌بلعد، تا جایی‌که در بازدید از این مکان متوجه تابلوهای متعددی می‌شوید که علایم هشدار دهنده «شنا ممنوع» را نشان می‌دهد. گفته می‌شود کسانی که در چند سال اخیر این تابلوها را نادیده گرفته و وارد دریاچه شده‌اند، نه تنها زنده برنگشته‌اند، بلکه جسدشان هم پیدا نشده است. برخی‌ معتقدند حضرت سلیمان در این نقطه عصای خود را بر زمین کوبیده، چشمه‌ای جوشیده و دریاچه‌ای را پدید آورده است. برخی نیز بر این باورند که در کف دریاچه‌ گلی وجود دارد که حاصل از خاکستر آتشفشان کوهی در این نزدیکی بوده و به دلیل ترکیبی که دارد، هر جنبنده‌ای را از روی سطح آب می‌بلعد و با خود به قعر دریاچه فرو می‌برد. 
 مجموعه تخت سلیمان در میان جلگه‌ای سرسبز و خوش آب و هوا واقع شده است که در ادوار مختلف به جهت داشتن شرایط خاص اقلیمی و آب و هوایی به عنوان پایتخت تابستانی بسیاری از شاهان ایرانی باستان بوده است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.