اواخر دهه ۸۰ بود که شهرداری مشهد ستون‌های بتنی در محدوده حاشیه شهر را نصب کرد که یک طرف آن داخل محدوده شهر و طرف دیگرش خارج محدوده شهر نقش بسته بود.

 سفر به جایی که  نه شهر است و نه روستا

شهرداری با این کار به دنبال مشخص کردن محدوده و حریم شهر بود. محدوده‌ای که ابتدا شعاع قانونی خدمات شهری را مشخص می‌کرد و بعد نمادی بود برای معلوم بودن تجاوزکنندگان به حریم شهر و البته اهرمی برای جلوگیری از گسترش بی‌رویه شهر.

پس از نزدیک به ۱۵ سال از اجرای این طرح و اینکه در این سال‌ها شاید خیلی از ما حداقل در یکی از محدوده‌های شهر مشهد به یکی از ستون‌های بتنی برخورد کرده باشیم، سری به یکی از محدوده‌های شهری مشخص شده با ستون‌های بتنی حریم شهر و خارج آن زدیم تا ببینیم این طرح تا چه اندازه توانسته حداقل از گسترش شهر یا ساخت‌وسازهای غیرقانونی در حریم شهر مشهد جلوگیری کند.

گورستان نخاله‌های ساختمانی در محدوده شهری

انتهای خیابان نجف در بولوار توس مقصد ما می‌شود. جایی که می‌توان ستون‌های بتنی زیادی را پیدا کرد. در محدوده نوده تقریباً هر چند قدمی یکی از این ستون‌ها کاشته شده است. آنچه در نگاه اول ذوق هر بیننده‌ای را کور می‌کند این است که منطقه‌ای وسیع از آن محدوده به دلیل تخلیه نخاله‌های ساختمانی پیش و پس از ستون‌ها، آنجا را به گورستانی از نخاله‌ تبدیل کرده که وجود آن‌ها می‌تواند منشأ بیمارهای زیادی ازجمله سالک برای ساکنان منطقه باشد.

از یکی از اهالی آنجا در مورد نخاله‌های ساختمانی می‌پرسیم که جواب می‌دهد: در این محدوده هر کسی که بنایی دارد هرچه نخاله ساختمانی دارد به اینجا منتقل و تخلیه می‌کند هیچ کسی هم نیست از آن‌ها بپرسد چرا این کار را می‌کنند و جلوشان را بگیرد. 
او ادامه می‌دهد: صدای ما از وجود سالک در این منطقه درآمده که بماند، هرچه زباله کثیفی که فکرش را بکنید در این محدوده ریخته می‌شود بی‌آنکه نظارتی صورت گیرد.

زمین بده ساخته شده تحویل بگیر

دور و اطراف را که با دقت نگاه می‌کنیم آنچه دیده می‌شود این است که برخی مردم از ستون‌هایی که محدوده شهر با آن‌ها مشخص شده تجاوز کرده و در فاصله چند متری از ستون‌ها اقدام به ساخت‌وساز کردند.

آنجا خانه‌هایی ساخته شده که مشخص می‌شود چند سالی از ساختن آن‌ها می‌گذرد. 

با یکی دیگر از اهالی منطقه همکلام می‌شویم و از او می‌پرسیم مگر ساخت‌وساز خارج از محدوده‌ای که ستون‌ها مشخص کردند غیرمجاز نیست؟ چطور آن‌هایی که خانه‌هایشان خارج محدوده است توانسته‌اند ساخت‌وساز کنند؟ پاسخ می‌دهد: شما اگر زمین داشته باشی و از این لحاظ مشکلی نداشته باشی همین فردا بیا اینجا کسانی هستند که در مدت خیلی کوتاهی آنجا را برای شما بسازند!

او لبخندی می‌زند و ادامه می‌دهد: اینجا کسی به کسی کاری ندارد شما هم پیگیری نکن چون ممکن است برای خودت دردسر درست کنی و آن‌هایی که منافعشان به خطر می‌افتد برای شما مشکل‌ساز می‌شوند. همان طور که گفتم خیلی وقت است کسی اینجا به آن‌ها کاری ندارد ما هم کاری از دستمان برنمی‌آید و نمی‌توانیم چیزی بگوییم. اینجا تا دلتان بخواهد بزهکار و خلافکار وجود دارد این مکان برای آن‌ها به مکانی امن تبدیل شده و به راحتی حاضر نمی‌شوند از دستش بدهند.

اینجا نه شهر است و نه روستا!

با فرد دیگری که کارگاهی خارج از شهر و چندمتری محدوده شهر برای خودش بنا کرده گپ می‌زنیم. او در پاسخ به پرسش ما که پرسیدیم اینجا را وقتی ساختید کسی مانع ساختش نشد، گفت: نه. من اینجا را برای کارم دایر کردم و اینجا زندگی نمی‌کنم تا الان مشکلی نداشتم فقط مشکل اینجا امنیت پایین آن است که نمی‌شود بدون حفاظ و سگ نگهبان باشد چون بلافاصله توسط کارتن‌خواب‌ها و دزدهای زیادی که اینجا هستند اموالت به سرقت می‌رود. 

از او می‌پرسیم جایی که شما هستید که بی‌شک روستا نیست جزو شهر هم که نیستید اسم اینجا چیست؟ پاسخ داد: اینجا همان طور که گفتید نه روستا حساب می‌شود نه شهر، ما هم نمی‌دانیم اسمش چیست. با وجود این، مردمی که اینجا ساخت‌وساز کردند مشکلی با این قضیه ندارند و زندگیشان را می‌کنند. حتی در همین همسایگی ما ملکی وجود دارد که متعلق به یکی از شرکت‌های شناخته شده در زمینه تولید نوشیدنی است و دولت هم به ما و هم به آن‌ها امتیازات آب و برق داده است که اگر مشکلی داشت به ما آب و برق نمی‌دادند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.